Eh, powinnam to dawno zrobić, ale ze mnie to taki gamoń, że jak mi się palcem nie pokaże, to nie zakumam. Do rzeczy – moja koleżanka po szydełkowym fachu, Bożena, zamówiła u mnie cztery pary kolczyków – dla siebie i dla swoich córek. Oczywiście makramowe kolczyki zamówiła (bo szydełkowe to by sobie przecież sama umiała wydziergać). No i co widzę – ona się tym moimi (a teraz już swoimi)
kolczykami pochwaliła na swoim blogu:a ja, jak ten wspomniany gamoń ani me ani be. No więc szybko
to naprawiam i pokazuję owe kolczyki (lepiej późno niż wcale). Wersja robocza,
jeszcze bez bigli, ale tylko taką dysponuję.
Jednocześnie zachęcam z
całego serca do zaglądania na blog Bożeny, jak zobaczyłam wydzierganą przez nią
narzutę, to doznałam nomen omen zawrotu głowy:
A teraz już koczyki:
